Reis in de USA met een Citroen 2pk en José Biesbrouck

Citroen Meeting - New Jersey - Connecticut - Pennsylvania - New York state - Maryland - Washington

De maandag kon ik dus mijn geitje gaan zoeken in de haven van New York, wat verbazend vlot ging. Uiteraard was mijn eerste rit naar de Hudson river, met een fantastisch zicht op Manhattan aan de overkant .	Het doet wel wat op zo'n moment, met een autootje als dit zo dicht bij een stad zijn als New York, ik kon de uitdaging dus niet links laten liggen en wist dat ik deze wirwar van skyscrapers en taxi's wel aan zou kunnen.

Via het www had ik ene Todd, nen echte New Yorker, leren kennen. Eén telefoontje volstond om een afspraakje te regelen en kon ik op dinsdag 30 september ongetwijfeld als allereerste geitje met Belgische nummerplaat Manhattan binnenrijden, via de Hollandtunnel direct het centrum in. Wat mij het eerst opviel, was dat het parkeren heel goed meeviel; ik had altijd meer moeite om in Brugge een parkeerplaats te vinden dan hier. Terug weggeraken was effe anders. Wat dit voertuig bij de Amerikanen teweegbrengt valt gewoon niet te beschrijven, ik begrijp het zelf ook niet goed, ik voelde mij als iemand van een andere planeet. Iedereen wou praten, en meer te weten komen over de auto, en Belgie, en mezelf enz....Het was leuk....voor een tijdje.

• Die avond was ik de gast van Todd op zijn appartement(je) in East village.

  ---

  Bij Todd op het dak van zijn appartement had ik een prachtig uitzicht op de stad.

  ---

  Samen zijn we dan de nacht ingetrokken, met de geit natuurlijk, Todd aan het stuur, ik met de videokamera in aanslag. Een hectische rit door Broadway, 5 th Avenue, The Brooklyn bridge en Times square; De tweede dag in Amerika met mijn geitje, ik hoefde niet meer te dromen, ik beleefde het live.

  De videobeelden zijn spectaculair, maar geven nog geen fractie weer van wat dit in werkelijkheid voorstelt. Het "in panne" vallen op Broadway, om 10 uur s'avonds, was niet gepland maar toch een belevenis; - Door de grote drukte met de vele taxi's en verkeerslichten, en misschien ook de andere benzine, was de motor afgeslagen voor een verkeerslicht. Het is effe paniek als je in deze heksenketel een defecte auto aan de kant moet krijgen maar bij een geit gaat het als vanzelf met de vele helpende handen, vooral ook van politiemensen. Vrij vlug werd vastgesteld dat de motor " verzopen " was, dus wat wachten, en het probleem was verholpen. Nooit in mijn leven is wachten zo boeiend en interessant geweest. Ook hier enorm veel belangstelling,, altijd in de positieve zin, dus leuk .... voor een tijdje.

  De dag nadien, toen Todd uit werken moest, ben ik uiteraard ook eens te voet de stad gaan verkennen, maar daar word je zo moe van, zodat ik in de namiddag reeds terug achter het stuur zat van mijn geliefd autooke. Opnieuw voor een 'triomftocht' dwars door Manhattan, Central park en Harlem om dan over de meer dan 1 km lange G.Washington bridge de stad en staat New York uit te rijden, naar New Jersey terug, waar ik nog steeds te gast was bij Martin en zijn moeder.
  

Daarna naar